-- براي دهه اول محرم --
-- براي دهه اول محرم --
+ نوشته شده در ۱۳۹۱/۰۸/۳۰ ساعت 19:20 توسط سید جواد موسوی
|
بيانات امام خامنه ای در چهارمين نشست انديشههاى راهبردى
بسماللّهالرّحمنالرّحيم
اولاً خيلى خوشحالم و حقيقتاً خيلى متشكرم از يكايك حضار، بخصوص برادران و خواهرانى
كه زحمت كشيده بودند، تحقيق كردند، مقاله تنظيم كردند، بعد كوشش كردند آن مقاله را خلاصه كردند - پيدا بود ديگر، مقالهها كاملاً خلاصه شده بود - كه بايد خدا به ما توفيق بدهد، بتوانيم اصل مقالهها را كه حالا چاپ كردند، در اختيار گذاشتند، وقت كنيم و انشاءاللّه ببينيم. حالا بنده كه اقبال اين وقت پيدا كردن را بعيد است داشته باشم، اما دوستان خوب است به اصل مقالات مراجعه كنند و تأمل كنند؛ چون ما با اين مقوله كار داريم. همچنين از مجرى محترم و عزيزمان آقاى دكتر واعظزاده كه طبق معمول با سخنان كوتاه، مطالب زيادى را بيان ميكنند و با تظاهر كم، عقبهى وسيعى از كار را با خودشان اين طرف و آن طرف ميكشانند، تشكر ميكنم. واقعاً ايشان و همكارانشان خيلى زحمت ميكشند؛ ميدانم.
لازم است يك تشكر ويژه هم از همهى دستاندركاران بكنيم. خب، اين روزها مشاهده ميكنيد به تبع اين گلاويز شدنهائى كه استكبار جهانى و در واقع دشمن درجهى يك آزادى، با كشور ما و با جمهورى اسلامى پيدا كرده - سر همين قضاياى اقتصادى و آثار آن بر عملكرد مجموعهى حكومت و در زندگى مردم - طبعاً يك دغدغهى عمومى در فضاى سياسى كشور وجود دارد؛ يعنى هيچكداممان فارغ از اين فكر نيستيم؛ در عين حال اين كار اصلى و اساسى و بلندمدت، دچار وقفه و تعطيل نشد؛ يعنى تقريباً به طور دقيق، طبق همان برنامهريزىاى كه كرده بودند، اين اجلاس در زمان خود تحقق پيدا كرد. اين، بنده را، هم خوشحال ميكند، هم متشكر ميكند از همهى دستاندركاران.
جمهورى اسلامى از برگزارى جلسات نشستهاى انديشههاى راهبردى چند هدف عمده دارد، كه اين هدفها را ما نميخواهيم فراموش كنيم و از جلوى چشممان خارج كنيم. يكى اين است كه كشور در مقولات زيربنائى، نياز شديدى دارد به فكر، انديشه، انديشهورزى. خيلى از مقولات اساسى وجود دارد، كه حالا اين چهارمى است كه داريم مطرح ميكنيم، و مىبينيم احتياج داريم به اين كه در آنها انديشهورزى كنيم و فكر را به كار بيندازيم. بنده در يك ديدار ماه رمضان در اين حسينيه كه با جمعى از دانشگاهيان بود - حالا يا اساتيد، يا دانشجويان؛ يادم نيست - آنجا اشاره كردم به سخن يكى از حضار و سخنرانان سال قبلِ همان جلسه، كه به من خطاب كرده بود كه شما كه اين چند ساله اينقدر روى مسئلهى علم و پيشرفت علمى و شكوفائى علمى تكيه ميكنيد، روى فكر هم تكيه كنيد. من فكر كردم، ديدم بسيار حرف مهمى است. خب، ما اينجا هم گفتيم كه برويم فكرى بكنيم براى فكر، براى انديشهورزى، فعال كردن انديشهها. البته اين مسئله شرائطى دارد، زمينههائى دارد، امكاناتى دارد؛ بعضىاش را داريم، بعضىاش را نداريم، ميتوانيم كسب كنيم. اين جزو چالشهاى اساسى يك ملت است؛ ملتى مثل ما كه مانند مرداب يك جا نمانده؛ مثل رودخانهى خروشان در جريان است. ما اينجوريم ديگر؛ ما در حال جريانيم، داريم پيش ميرويم. زد و خورد و به اين طرف و آن طرف خوردن و مواجه شدن با مانع هست، اما پيشرفت متوقف نميشود. ما يك چنين ملتى هستيم؛ پس احتياج داريم به اين كه به اين مسئله فكر كنيم. بنابراين نياز شديد كشور به فكر و انديشه، بخصوص در مقولات زيربنائى، يكى از هدفهاى اين جلسات است.
يك هدف ديگر، اهميت ارتباط مستقيم با نخبگان است. من ممكن است كتاب شما را بگيرم بخوانم؛ اما اين فرق ميكند با اين كه سخن شما را از خودتان بشنوم، ولو به صورت خلاصه شده. همهى حضارى كه اينجا تشريف دارند، اين حكم دربارهشان صادق است. سخن يكديگر را بىواسطه تخاطب كنند، بشنوند؛ اين هم يك نكتهى مهم است.
لازم است يك تشكر ويژه هم از همهى دستاندركاران بكنيم. خب، اين روزها مشاهده ميكنيد به تبع اين گلاويز شدنهائى كه استكبار جهانى و در واقع دشمن درجهى يك آزادى، با كشور ما و با جمهورى اسلامى پيدا كرده - سر همين قضاياى اقتصادى و آثار آن بر عملكرد مجموعهى حكومت و در زندگى مردم - طبعاً يك دغدغهى عمومى در فضاى سياسى كشور وجود دارد؛ يعنى هيچكداممان فارغ از اين فكر نيستيم؛ در عين حال اين كار اصلى و اساسى و بلندمدت، دچار وقفه و تعطيل نشد؛ يعنى تقريباً به طور دقيق، طبق همان برنامهريزىاى كه كرده بودند، اين اجلاس در زمان خود تحقق پيدا كرد. اين، بنده را، هم خوشحال ميكند، هم متشكر ميكند از همهى دستاندركاران.
جمهورى اسلامى از برگزارى جلسات نشستهاى انديشههاى راهبردى چند هدف عمده دارد، كه اين هدفها را ما نميخواهيم فراموش كنيم و از جلوى چشممان خارج كنيم. يكى اين است كه كشور در مقولات زيربنائى، نياز شديدى دارد به فكر، انديشه، انديشهورزى. خيلى از مقولات اساسى وجود دارد، كه حالا اين چهارمى است كه داريم مطرح ميكنيم، و مىبينيم احتياج داريم به اين كه در آنها انديشهورزى كنيم و فكر را به كار بيندازيم. بنده در يك ديدار ماه رمضان در اين حسينيه كه با جمعى از دانشگاهيان بود - حالا يا اساتيد، يا دانشجويان؛ يادم نيست - آنجا اشاره كردم به سخن يكى از حضار و سخنرانان سال قبلِ همان جلسه، كه به من خطاب كرده بود كه شما كه اين چند ساله اينقدر روى مسئلهى علم و پيشرفت علمى و شكوفائى علمى تكيه ميكنيد، روى فكر هم تكيه كنيد. من فكر كردم، ديدم بسيار حرف مهمى است. خب، ما اينجا هم گفتيم كه برويم فكرى بكنيم براى فكر، براى انديشهورزى، فعال كردن انديشهها. البته اين مسئله شرائطى دارد، زمينههائى دارد، امكاناتى دارد؛ بعضىاش را داريم، بعضىاش را نداريم، ميتوانيم كسب كنيم. اين جزو چالشهاى اساسى يك ملت است؛ ملتى مثل ما كه مانند مرداب يك جا نمانده؛ مثل رودخانهى خروشان در جريان است. ما اينجوريم ديگر؛ ما در حال جريانيم، داريم پيش ميرويم. زد و خورد و به اين طرف و آن طرف خوردن و مواجه شدن با مانع هست، اما پيشرفت متوقف نميشود. ما يك چنين ملتى هستيم؛ پس احتياج داريم به اين كه به اين مسئله فكر كنيم. بنابراين نياز شديد كشور به فكر و انديشه، بخصوص در مقولات زيربنائى، يكى از هدفهاى اين جلسات است.
يك هدف ديگر، اهميت ارتباط مستقيم با نخبگان است. من ممكن است كتاب شما را بگيرم بخوانم؛ اما اين فرق ميكند با اين كه سخن شما را از خودتان بشنوم، ولو به صورت خلاصه شده. همهى حضارى كه اينجا تشريف دارند، اين حكم دربارهشان صادق است. سخن يكديگر را بىواسطه تخاطب كنند، بشنوند؛ اين هم يك نكتهى مهم است.
+ نوشته شده در ۱۳۹۱/۰۸/۲۴ ساعت 18:54 توسط سید جواد موسوی
|