جهت دانلود پاور پوینت با موضوع خشونت ، بر روی لینک دانلود زیر کلیک کنید . . .
منبع : وبلاگ http://porseshe95.blogfa.com/
مقاله پس از مرورسريع برتاريخچه بحث تساهل وخشونت در غرب، خاستگاه انديشه «تولرانس» را در سه عامل معرفت شناختي، كلامي و اجتماعي، بررسي نموده و پس از ارائه چند نمونه از دعوت اسلام به مدارا، يازده مغالطه كه براي نسبت دادن خشونت به فرهنگ ديني و حكومت ديني صورت بندي شده را به نقد گذارده و عاقبت با چهار نتيجه روشن، بحث را سامان مي دهد.
تولرانس در سير تاريخي انديشه اروپائي و مسيحي، از ميان حوزه هاي مختلف، در حوزه مذهب از قدمت بيشتري برخوردار است. مسيحيان اوليه كه از سلطه امپراطوري روم نجات يافتند بيشتر از مسيحيان بعدي اهل تساهل بودند و در جنبش رفورم ديني به دلايلي اين بحث به اوج خود رسيد.
جان لاك در اروپا به مفهوم تساهل پرداخت تا بقبولاند كه دولت، كليسا و افراد جامعه در كار يكديگر مداخله نكنند گرچه در نظريه حكومت ديني، به تحديد حقوق و آزاديها و به تساهل و مدارا از سوي قوانين طبيعي و الهي اعتراف داشت. او در رساله خود بيشتر به «تساهل منفي» يعني عدم مداخله در امور ديگران يا رها كردن همه به حال خود، تكيه مي كرد با اين پيش فرض كه هر كسي مستقلاً به ترسيم طرح زندگي خويش بپردازد و هيچ ضابطه اي بر او تحميل نشود و باب هر دخالتي مسدود شود.
مفهوم خشونت نيز در تاريخ غرب، همواره مورد بحث بوده است. افلاطون، خشونت سياسي را زايده تمايل طبقات زيرين جامعه به كسب قدرت نامشروع دانسته كه مخروط سياسي را بنفع عوام و عليه حكيمان، با استفاده از قوه قهريه تغيير شكل دهند و بر اين باور است كه خشونت، گاه نيز محصول نارضايتي و خشم مردم در اثر ناتواني حاكمان سياسي است و راه حل آن، تبعيّت حاكمان از آراي حكيمان است.1 ارسطو در تحليل پديده خشونت در قالب فتنه و شورش، تصريح مي كند كه براساس تجربه تاريخي، علاوه بر خشونت سياسي، از راه نيرنگ نيز براي رسيدن به قدرت استفاده شده و لذا او براي تعادل حكومت، بيش از نوع حكومت، اهميت قايل شده و استبداد را خطرناكترين نوع حكومت مي داند.
توماس آكويناس، فيلسوف و متفكر ديني ايتاليايي نيز مفهوم فتنه و خشونت سياسي را به معناي مخالفت با وحدت و صلح گرفت و تنها بروز خشونت هاي سياسي را جهت شورش عليه رژيم استبدادي تجويز مي كرد زيرا رسالت حكومت ها در شهر زميني، فراهم آوردن سعادت عمومي انسانهاست ولي رژيم هاي فاسد و استبدادي، آنرا براي تحقق منافع شخصي، فدا مي كنند.
پس از دوران رنسانس، توماس هابز با فرض گرفتن اين كه انسانها گرگ يكديگرند و حالت طبيعي آنها ستيزگري و خشونت طلبي است، پيشنهاد سلب حق اعمال خشونت از افراد را داد و براي تحقق اين پيشنهاد، دولت مقتدر و مطلقه را مطرح ساخت كه خود، تجويز اعمال خشونت از سوي دولت است. جان لاك نيز كوشيده است از راه تفكيك قوا و قرارداد اجتماعي، اين مشكل را حل كند.
منتسكيو با ارايه مكانيسم تفكيك قواي سه گانه مجريه، قضائيه و مقننه و حاكميت اشراف گرا از استبداد و خشونت سياسي پرهيز مي داد. هگل و هگليان چپ، تاريخ را داراي حركتي به سوي تكامل و وحدت با آرمان مطلق مي دانستند. گرچه هگل، آرمان مطلق را پروردگار مي دانست ولي هگليان الحادي، آنرا به آرمان ايدئولوژيك بشري بدل كردند و همين در نيمه قرن نوزدهم، اروپا را دچار تنشها و بي ثباتي هاي سياسي و اجتماعي زيادي كرد و به دنبال آن ماركسيسم و آنارشيسم شكل گرفت كه هر دو از سوي شاگردان هگل يعني ماركس و انگلس و نيز اشيترنر و با كونين، فعليت يافت و با نظام سرمايه داري مخالفت ورزيده و هر كدام مدلي متفاوت در تحقق آرمان خود ارايه كردند. ماركسيستها در پي براندازي سرمايه داري و جايگزيني دولت كمونيستي به نام ديكتاتوري پرولتاريا و آنارشيست ها در پي راه اندازي يك سازمان اجتماعي غيرمتمركز بودند و اين راهبردها با قهر، توأم مي شدند.
باز نشر : سید جوادموسوی بداغ آبادی ادامه دهید
ادامه ویازده مورد در لینک منبع سر بزنید ومطالب بیشتر بخوانید ادامه دهید
امید، خود زندگیست
نظریادتون نره
راهكارهاي قرآني و روايي برای پيشگيري از خشونت
برای پیشگیری خشونت و راهکار قرآنی آن میتوان به دو جنبه اشاره نمود:
الف-پیشگیری هایی که جنبه فرهنگی دارند
ب-پيشگيريهايي كه جنبه كيفري دارد
در دسته اول، اغلب راههاي پيشگيري از خشونت به زمينههاي ذهني، تربيتي و تعليمي افراد مربوط ميشود كه از آن به جامعهپذيري و فرهنگ پذيري، كه از عمق تأثير بيشري برخوردار است، تعبير ميكنيم.
در دسته دوم، معمولا راههاي پيشگيري از خشونت جنبه اجتماعيتر و كلانتر دارد. وجود فاصلههاي طبقاتي و فقر و غناي بيش از حد، از عواملي است كه در خشونتگرايي و جرمزايي تأثير زيادي دارد، زيرا در اينصورت سطوح بالاي جامعه كه از زر و زور بيشتري برخوردارند براي حفظ موقعيت خويش راههاي گوناگون طغيان را در پيش ميگيرند و در مقابل، سطوح نازل جامعه نيز بهطور انتقام جويانه دست به خشونتهايي ميزنند تا موقعيت از دست رفته را به دست آوردند يا بهتر سازند.
منبع:پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي(ايسكا)
گرداوری وبازنشر: سیدجوادموسوی بداغ ابادی
